Tan Sağtürk tarafından ısırılan aslan ölümle pençeleşiyor...
/zaytung/
devamını oku>>
işte gidiyorsun.Kalan son hayat kırıntılarıda yanına alıp.Zamansız her gidiş gibi bu da virane bu da çaresizlik kokuyor.
Gidiyorsun! ağlamaklı gözlerinle.Son bir kez dönüp bakıyorsun kalayım der gibi , hüzün akıyor kirpiklerinden...
Havanın kasvetinmidir nedendir bilinmez bu aralar bir ağırlık çöktü hiç bir şey yapası gelmiyor insanın.Bu ruh haliyle internette dolaşırken Renkler Herkes İçindir adlı site ile karşılaştım.Site üzerinden daha önce izlediğim görme engellilerle ilgili kısa filmi izleyerek 700.000 bin görme engelli insanımızdan birinin dünyasını renklendirme şansı tanıyor.Evet bugün iyi bir şey yapmalı .Sadece bir tık kadar ötenizde onlara yeni renkler sunmak.
hayat yaşamak için çok zor olsa da sevmek hiç bu kadar kolay olmamıştı. insan hiç bu kadar bencil olmamış habilden beri bu denli eline kan bulaştırmamıştı.Onur ,sadakat gibi tüm erdemler bir bulmaca karesinden farklı şeyler izah ederdi bir zamanlar.Söz senetti ,merhamet en büyük insani vasıftı.bunca kaybolan erdeme rağmen hainlik hep vardı!
Kendini ifade etme fiili belki dünyanın en zor işidir.Çünkü karşındakinin anlayabildiği kadarsındır.Sevdiğim bir söz var "Söz dinleyenden alır anlamını" diye.Gerçekten de çok hüzünlü bir anınızda veya çok sevinçli bir anınızda , saatlerce konuştuğunuz fakat karşınızdakinden aynı enerjiyi alamadığınız olmuştur mutlaka.Peki sorun kimde ? Gürültüleri duyar gibiyim anlatanın hiç mi suçu yok? İşte sorunda burda başlıyor.Ne çok iyi bir anlatıcıyız nede dinlemeye tahammülümüz var.Bu durumda çok vakıf olduğunu sandığımız dilimizle anlatmak