Nasip Değilmiş

işte  gidiyorsun.Kalan son hayat kırıntılarıda yanına alıp.Zamansız her gidiş gibi bu da virane bu da çaresizlik kokuyor.
Gidiyorsun!  ağlamaklı gözlerinle.Son bir kez dönüp bakıyorsun kalayım der gibi , hüzün akıyor kirpiklerinden...

Sen gidiyorsun içim yangın yeri.Umutsuzluk kokuyor,sen kokuyor her şey. An dakikalara, dakikalar saatlere
vuruyor gün gecesine kavuşurken ,zaman duruyor.
her şey sanki senle başlamış ve sen gidince  her şey sona erecekmiş gibi sensizliklere dalıyor gözlerim.
Güneş gittikten sonra Ay ne işe yarar ki! ışığım sönüyor.Bir  huzme demetinde yokluğun varlığımla kavruluyor.
Gidiyorsun! vuslatını,acını ,bir demet buseni yanına alıp.Durmadan neye koştuğunu bilmeden karanlıklar arasında kayboluyorsun.Boşluğa takılan göz bebeklerimde kaybolup gidiyorsun!
sessizlikte yankılan feryada  sadece sessizlik geri dönüyor.Gitme demek Nasip değilmiş ...