Hayatı ZIP leyen blog!

Bazı şarkılar var… İlk notasıyla zamanın dışına düşüyorsun. Ne dün ne bugün. Ne gençliğinde geçen bir yaz tatili, ne de bugünkü masa başında verdiğin ara. Sadece bir duygunun ortasında, sebepsizce öylece duruyorsun. Stratos Dionysiou’nun o kederli sesiyle söylediği “Me Skotose Giati Tin Agapousa”…  

Melodi ve ses muhteşem üzerine  sözleri de tercüme edince vurucu hale geliyor..

Şarkıyı dinlerken  insan kendi kendine soruyor:Affetmeli mi insan? Belki.. Ama bazı hikâyeler affetmekle bitmiyor, sadece sessizlikte asılı kalıyor. Ve biz, bir daha yüksek sesle konuşmaya cesaret edene dek, o şarkıyı tekrar tekrar dinlemeye devam ediyoruz.

Belki de  affetmek bazen mümkün değildir. Çünkü affetmek için önce anlamak gerekir. Neyi affettiğini, neden affettiğini, kimi affettiğini bilmek gerekir diye düşünüyorum. Bazen insan ne kadar çabalasa da bu cevabı bulamıyor. Ve bu da insan olmaya dahildir! 

Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα

Beni öldürdü, çünkü onu seviyordum

Γιατί την είχα σαν μικρό παιδί

Çünkü onu küçük bir çocuk gibi koruyup kolluyordum

Κι όλα τα λάθη της τα συγχωρούσα

Yaptığı tüm hataları affediyordum

Πικρή στιγμή μαζί μου να μη δει

Benimle bir acı an bile yaşamasın diye

⸻

Τώρα γυρνά παντού και με δικάζει

Şimdi her yerde dolaşıyor, beni yargılıyor

Λέει πως ήμουν ένοχος εγώ

Suçlu olanın ben olduğumu söylüyor

Πες ό,τι θες καρδιά μου δεν πειράζει

Kalbim, ne dersen de artık fark etmez

Ακόμα μια φορά σε συγχωρώ

Seni bir kez daha affediyorum

⸻

Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα

Beni öldürdü, çünkü onu seviyordum

Γιατί την είχα πάντοτε ψηλά

Çünkü onu her zaman yücelttim, başımın tacı yaptım

Γιατί μέσα στα μάτια την κοιτούσα

Çünkü gözlerinin içine bakarak sevdim

Για να τη βλέπω μόνο να γελά

Sadece gülümsemesini görmek için

⸻

Τώρα γυρνά παντού και με δικάζει

Şimdi her yerde dolaşıyor, beni suçluyor

Λέει πως ήμουν ένοχος εγώ

Diyor ki suçlu bendim

Πες ό,τι θες καρδιά μου δεν πειράζει

Kalbim, ne dersen de fark etmez

Ακόμα μια φορά σε συγχωρώ

Seni bir kez daha affediyorum