Hayat Kısa

Hayatın koşuşturmasında, bazen durup nefes almak ve sahip olduklarımızın değerini bilmek zor olabiliyor. Ama işte tam da bu noktada, Mine Urgan’ın sözleri aklıma geliyor: “Ben sahip olduklarımın tadını çıkarmayı öğrendim. Hayatta hep daha fazlasını istemek yerine, elimde olanların kıymetini bilmek bana huzur veriyor.” Bu söz, bize ne kadar değerli bir hatırlatma sunuyor, değil mi?

Hepimiz zaman zaman daha fazlasını isteme tuzağına düşeriz. Daha iyi bir iş, daha büyük bir ev, daha çok para… Ama gerçekten huzuru getiren şeyler bunlar mı?  Küçük şeylerin, basit mutlulukların kıymetini bilmek, hayatı daha yaşanılır kılıyor.

Peki, bunu nasıl başaracağız? Belki de sabah kahvemizi yudumlarken, sevdiklerimizle geçirdiğimiz anların tadını çıkararak başlayabiliriz. Ya da uzun zamandır görmediğimiz bir dostumuzla bir araya gelip sohbet ederek… Küçük anları büyük mutluluklara dönüştürmek elimizde.

Belkide en büyük sihir sadeliğin gücü. Karmaşık ve hızlı dünyamızda, sade bir yaşam sürdürmek bazen zor görünebilir. Ama aslında, sadelik iç huzurunun anahtarıdır. Daha azla yetinmek, sahip olduklarımızın değerini bilmek ve onlara minnet duymak… 

Bu felsefe, bir defada öğrenilecek bir şey değil elbette. Her gün, küçük adımlarla ilerleyerek, sahip olduklarımızın kıymetini bilme alışkanlığı kazanabiliriz. 

Tabi, sahip olduklarımızın tadını çıkarmak, çalışmaktan, başarmaktan ve hedeflerimize ulaşmaktan bizi alıkoymamalı. Huzuru bulmak için sahip olduklarımızın kıymetini bilmek önemli, fakat bu demek değildir ki hayallerimizden ve hedeflerimizden vazgeçelim. Çalışma ve başarma alışkanlıklarımızı devam ettirirken, elimizdeki nimetlerin değerini bilmek, hayatımızda denge kurmamızı sağlar. Bu denge, hem kişisel hem de profesyonel yaşamımızda sürdürülebilir mutluluğun anahtarı bence. 

Bu kadar cümlenin, kelimenin içinde iç huzur için en önemli olan şey iyi insan olmayı kimselere kaptırmamaya çalışalım! Gerisi kendiliğinden gelecektir eminim..