Şimdi böyle bir başlıktan sonra hayat üzerine derin düşünce paylaşımları, psikanalizler gelecek sanabilirsiniz. Tabiki de yanılmadınız:_) Şaka şaka, sadece Jean-Christophe Grangé abimizin yazdığı Lontano adlı kitabından bir alıntı. Bazılarınız bir hadisi de(“Nasıl yaşarsanız öyle ölür ve nasıl ölürseniz öyle dirilirsiniz”) hatırlayabilirsiniz. Ama genel olarak yazımızın konusu Jean abimiz ve kitabı hakkında olucak.
Kitap okumayı çok severim, özellikle popüler tarih ve polisiye roman hastası olduğumu söyleyebilirim. Okuyucu gözünde bazı yazarlar ve kitapları özeldir. O yüzden de kitapların çıkışını heyecanla beklersiniz. Ve en uygun anda sindire sindire, soluksuzca okumak istersiniz . Lontano adlı eseri de öyle bekledim aslında. Üzerinden oldukça vakit geçtikten sonra, üzerine bir şeyler yazayım istedim.
Lontano İtalyanca "Uzak" anlamı taşımakta. 658 sayfalık bir roman. Klasik Jean-Christophe Grangé
kitaplarında(topu topu 11 tane:_)) çok farklı konularda yeni bilgiler edinebilir, müthiş bir kurgu ile karşılaşırsınız. Bu eserde de gelenek bozulmamış. Kitapta polisiye, aile dramı, psikanaliz, tarih, sanat, felsefe ne ararsanız var. Unutmadan bazı bölümler +18 cinsellik içermekte. Fakat diğer kitaplardan farklı olarak biraz yavaş ilerliyor, oldukça fazla betimleme içeriyordu. Kitabı çok kısa
sürede bitirmeme rağmen bazen(yazar burda kırıcı olmak istemiyor:_) ara verme hisleri uyandırdı. Sanki kitap biraz daha kısa olabilirdi. Özellikle sonunu bağlayamamış düşüncesi oluşmuştu bende. Sonradan öğrendim ki kitap seri halinde çıkacakmış. Yani ikinci bir kitap daha var "Congo Requiem". Şu an Fransada yayınlanmış durumda tahminlere göre ülkemizde 2017 baharda yayınlanacak gibi.
Sonuç olarak kurgusu sağlam bir kitap ortaya çıkmış. İyi bir film konusu olabilir belki de. Fakat şahsi düşüncem gereksiz uzunlukta ve yazara ait o muhteşem sonlardan biri ile karşılaşmadığım bir kitap olmuş. Eğer Grangé kitaplarına bir girizgah yapayım derseniz "Leyleklerin Uçuşu" iyi bir başlangıç olabilir.
Spoiler olmaması açısından konu ve karekterlere hiç değinmedim. Ama ufak bir kaç alıntı ile veda etmek fena olmaz sanırım...
"Güzel kadınlara çok anlam yükleniyor; bu, onların üzerine yapışan bir yalan. Küçükken onlara prenses olacakları söylenir. Biraz büyüyünce geleceğin mankeni olarak görülürler. Ve daha sonra oyuncu. Bu kızlar yavaş yavaş, hayallerinin içinde bitkin düşerler. Tüm kararlılıklarını yitirirler."
"Ne kadar mütevazı gidersen, dönüşün o kadar hoş bir sürpriz olur."
"Operasyon başarılı geçti. Hasta öldü!"
“Kadınların tek zindanı aşktır”
.png "English"){kind=small}
