Ne güzel bir nimettir Unutmak

Bugün ,kötü bir gün.Zor anlar olmasa belki hayatın tadını, güzelliklerini anlayamayacağız dediğim günlerden biri.Hava soğuk değil  belki ama içim üşüyor,daralıyor.

Eski dostumuz unutmak  ne büyük nimet diye düşünüyorum bir an.Unutmak olmasa yaşamak ne zor gelir insana.Yine bir zaman sonra geçip gidecek  üzüntüler yanımızdan,kurtulacağız boynumuza dolanan sıkıntılardan.

Ama şuan ne yapmalı ? Bağırmak,kızmak,sinkaflı küfürler savurmak çözer mi buhranı mı ? Aydınlık dolu günler gelir mi yeniden ?

Aklıma çocukluğumda dar sokak aralarından geçerken, evlerin soba dumanını solumamak için nefesimi tuttuğum zamanlar geliyor.

Sonunda mutlaka o dar sokak biterdi ve ben koşar adımlarla nefesimi tuttuğum yoldan  yorgun ama mutlu ayrılırdım.Şimdi aynı dar sokaklardan geçer gibi nefesimi tutmaya başlıyorum ta ki yol bitene kadar.Yeniden unutana kadar !