Van Gogh kulağını neden kesti?

Van Gogh kulağını kesip sevdiği kadına armağan ederken sanılıyordu ki artık kadınları daha az işitmek daha az duymak istiyordu. Biz böyle bildik böyle öğrendik ama kimbilir belkide ressam o tarihten itibaren biliyordu dünyanın ne hale düşeceğini,belkide daha fazla duymak istemiyordu Marx’ı Engels’i ve diğerlerini. Nihayetinde duyacağı kadar duymuş göreceği kadar görmüştü bir Fabrikatör oğlu olan Engels ile fabrika kapısından içeri girmemiş olan marx’ın işçi haklarını savunduğunu,mesnetsiz görüşleri olduğunu ve o günden hissediyordu belkide dünyanın bugünkü son durumunu. Böyle bir yerkürede neden daha fazla duymak istesin ki ? kimi daha fazla dinlesin ki ?


Biliyordu İnsanlık ilk var olduğundan bu yana herkes birbiri üzerinde egemenlik kurmak için savaştı,bize ait olmayan dünyanın her bir köşesini ele geçirme hırsı bürüdü zihinleri.Akıllarda kalan üç beş isimden ötesi değildi aslında, En güçlü silahlar kendi familyasından olan kendisi gibi bir can taşıyan,belkide kendisi gibi baba olan-anne olan çocuk olan bir ırkı yok etmek öldürmek için icat edildi.Sahi ne için yaşandı bunca gürültü? İnsanoğlu yine kendisi çizmedi mi dünya üzerine siyasi çizgilerini? Kendisi ayırmadı mı ortak yaşadığı alanları uydurma isimlerle?o sınırları,haritaları insanoğlu yaratmadı mı? Bez parçaları altına sığdırdılar koskoca yüreklerin koskoca sevgilerini, adına millet dediler bayrak dediler sevgi dediler. Sahiden istedik mi biz parça parça bölünmeyi ?

Bayraklar bitirdi doğmadan önce bedenlerimizin bir köşesine sıkıştırılmış olan insan sevgisini.kime ait olduğunu bilmediğimiz sonsuz boşluk içerisinde hareket edip yol almak için insanı insana muhtaç ettiler,muhtaçlığında ötesine geçildiğinde köpek ettiler.Belkide Van Gogh olmak kulağını kesip sevdiği kadına verirken altında yatan nedenleri hiçbir canlının bilemicek olması demekti.İstemiyordu işte insan insanı öldürdüğünde bunu başka bir insanın sesinden işitmeyi,istemiyordu büyük isimlerin söylediği yalanları dinleyecek kadar küçük bir isim olmayı,istemiyordu fikirlerin çamaşır iplerinde asılı mandallar gibi ordan oraya savrulduğu bir düşünceyi daha işitip beynini zehirlemeyi..

Aradan geçen yüzlerce yıl üreyen kuşakları zehirlemeye devam ettiler,önce cesaretimizi aldılar bizden sonra özgürlüğümüzü.Akıllıydılar ,çünkü cesaretimizi almasalar özgürlük için savaşabilecektik ama yapamadık..Sandık ki bilim ilerledi diye teknoloji ilerledi diye bir çağı kapatıp başka bir çağa atladık ama yanıldık.İster bin yıl öncesi ister bin yıl sonrası hiç fark etmez gözümüzü boyayan resimlerle avunduğumuz sürece,başkalarının elleriyle çizilen ayrımları kendi ideolojimiz yapıp benimsediğimiz ve bu uğurda savaştığımız sürece Ademden bu yana hiçbir şey değişmemiş demektir..

Van Gogh kulağını neden kesti emin değilim.Ama hep küçük insanlar olmalıyız küçücük dünya içinde.Var oluşumuzun amacına uygun bölünmelerden,ayrışmalardan,nefretten uzakta  farklı dilde ,dinde ,fikirde ama hep birlikte ille de özgürce yaşanan bir dünya var etmek için,küçük insanlar olmayız içimizde kocaman bir sevgiyle...



M.Tornukova